Tuesday, December 11, 2012

ഒഴിമുറി - പച്ചത്തവളയുടെ കുറിപ്പ്‌



ഒരു നല്ല സിനിമ കാണണം എന്നയാഗ്രഹമാണ് നിങ്ങളെ സിനിമ കാണാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും ഒഴുമുറി കാണുക. കഥയും തിരക്കഥയും എഴുതാന്‍ ഭാവന മാത്രം പോരാ നല്ല അറിവും പാണ്ടിത്യവും നിരീക്ഷണബോധവും മനസ്സില്‍ നന്മയും വേണം എന്ന് പറയാതെ പറയുന്ന ഒരു സിനിമ. നിങ്ങള്‍ ഒരു യഥാര്‍ത്ഥ സിനിമ പ്രേമിയാണെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ച നിങ്ങള്‍ക്കീ പടം ഇഷ്ടപെടും.

    ഒരു സിനിമയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ വിജയം എന്ന് അവകാശപെടുന്നത്  ആ സിനിമ പ്രേക്ഷകരെ ചിന്തിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ ആണ്. അതുള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ആശയം പ്രേക്ഷകനുമായി സംവേധിക്കുമ്പോഴാണ്. ഇക്കാലത്ത്‌ സിനിമയുടെ വിജയം കളക്ഷനുകളുടെ ത്രാസില്‍ അളക്കപെടുന്നത് കൊണ്ട് കലാമൂല്യമുള്ള സിനിമകള്‍ പ്രേക്ഷകനിലേക്ക് എത്താന്‍ താമസിക്കുന്നു . പക്ഷെ മലയാള സിനിമയുടെ പാരമ്പര്യം എന്ന് പറയുന്നതാകട്ടെ  തികച്ചും വേറിട്ട നില്‍ക്കുന്ന ഇത്തരം സിനിമകളാണ്താനും. മാനുഷിക വികാരങ്ങള്‍ക്ക് ഇത്രയും പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്ന ഒരുഫിലിം ഇണ്ടസ്ട്രി വേറെയില്ല എന്ന് തന്നെ പറയേണ്ടി വരും .

 ഒരു കൊമര്‍ഷിയല്‍ സിനിമ എടുത്ത്‌ കോടികള്‍ കൊയ്യുന്നതിനു പകരം കലയോട് നൂറു ശതമാനവും നീതി പുലര്‍ത്തി സമൂഹത്തിനു നല്ലത് പകര്‍ന്നു കൊടുക്കണം എന്നാഗ്രമുള്ള ആളുകള്‍ ഇന്നും മലയാള സിനിമയില്‍ ഇനിയും ബാക്കി ഉണ്ട് എന്ന് തെളിയിക്കുന്നതാണ് ഒഴിമുറി പോലുള്ള സിനിമകള്‍. അത്തരം സിനിമകളെ അറിഞ്ഞു പ്രോല്‍സാഹിപ്പിചില്ലെങ്കില്‍ താന്‍ സിനിമ പ്രേമിയാണ് എന്നുറച്ച് പറയാനെങ്ങനെ കഴിയും?.

മലയാളി പ്രേക്ഷകര്‍ വിവരമുള്ളവരാണ് ചിന്തിക്കുന്നവരാണ് അത് കൊണ്ട് അവര്‍ മനസ്സിനോട് തൊട്ടു നില്‍ക്കുന്ന സിനിമ ആഗ്രഹിക്കുന്നു ഇഷ്ടപെടുന്നു . പക്ഷെ ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിവരമില്ല അവര്‍ ഊഹിച്ചുകൊള്ളും എന്ന മുന്‍വിധിയോടെ പടച്ചു വിടുന്ന ബിഗ്‌ ബജറ്റ് ചിത്രങ്ങള്‍ - കയറില്‍ കെട്ടി വലിച്ചുള്ള ഇടി , അര മണിക്കൂര്‍ നീണ്ടു നില്‍ക്കുന്ന വാക്ക്‌ കസര്‍ത്ത്‌ ,തോക്കുണ്ടെങ്ങിലും കയ് കൊണ്ട് അങ്കം കുറിക്കുന്ന നായകന്‍ , പൈങ്കിളി / ക്ലിഷേ നായിക ഇത്തരത്തിലുള്ള സിനിമകളാണ് ഏറിയ പങ്കും പണം കൊയ്യുന്നത്. അതെന്തു കൊണ്ടാണ്?. എനിക്ക് തോന്നുന്നത് മലയാളി പ്രേക്ഷകര്‍ എന്തും ഉള്‍കൊള്ളുന്നവരാണ്. ഏതുതരം സിനിമ ഇറങ്ങിയാലും ആളുകള്‍ കാണും അവര്‍ വിലയിരുത്തും. ആ വിലയിരുത്തലുകളാവട്ടെ  അക്കാലഘട്ടത്തിലെ ട്രെന്‍ഡില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങി പോകുന്നു. 

    എന്‍റെ സിനിമ എങ്ങനെ ആയിരിക്കണം എന്ന് ഒരു സംവിധായകന്‍ തീരുമാനിക്കുന്നയിടതാണ് സിനിമ അതിന്‍റെ പൂര്‍ണതയിലേക്കുള്ള വഴി തുറക്കുന്നത്. ഒഴിമുറിയെ കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കില്‍ ഒരു പഴയകാല കഥ അതെ തനിമയില്‍ വളരെ തന്മയത്തതോടെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു മാനുഷിക ബന്ധങ്ങള്‍ക്കും വികാരങ്ങള്‍ക്കും നന്നേ പ്രാധാന്യം കൊടുത്തെടുത്തിട്ടുള്ള ഒരു സിനിമ .അഭിനയത്തോട് കൂറ് പുലര്‍ത്തി നടീ നടമ്മാര്‍, കഥ തിരക്കഥയില്‍ പ്രാവീണ്യം തെളിയിച്ച് തിരകഥകൃത്ത് ശ്രി ജയമോഹന്‍. പിന്നെ കോടികള്‍ കൊയ്യില്ല എന്ന ഉറപ്പില്‍ അത് സിനിമയാക്കി മലയാള സിനിമ മരിക്കില്ല ഞങ്ങള്‍ ഒക്കെയുണ്ടിവിടെ എന്ന് കാണിച്ചു തന്ന സംവിധായകന്‍ ശ്രി മധുപാലും പ്രോട്യുസര്‍  വേണുഗോപാലും . 
 
സിനിമ എങ്ങനെ വെണമെങ്കിലും എടുക്കാം പക്ഷെ കലാമൂല്യമുല്ല സിനിമ എടുക്കുന്നവരെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു അവര്‍ക്ക് പ്രചോദനം ആവാന്‍ കഴിയുക വലിയ കാര്യം തന്നെ എന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു.  റെക്കോര്‍ഡ്‌ കളക്ഷന്‍ ഭേദിക്കില്ല എന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് മധുപാലും വെണുഗോപാലും എന്തിനീ സാഹസത്തിനു മുതിര്‍ന്നു എന്നുള്ള ചോദ്യം മനസ്സില്‍ ഉയര്‍ന്നാല്‍ തന്നെ അത് ആ കലാകാരന്മാര്‍ക്കുള്ള  അന്ഗീകാരമാണ്. നല്ല സിനിമയെ ജനം അന്ഗികരിക്കും എന്ന ആ മനുഷ്യന്റെ വിശ്വാസമാണ്. പക്ഷെ നല്ല സിനിമയെ കയ്‌വിടില്ല എന്ന വിശ്വാസം കാത്തു സൂക്ഷിക്കാന്‍ പ്രേക്ഷകരായ നമ്മള്‍ക്ക് കഴിയുന്നുണ്ടോ ? ഉണ്ടെങ്കില്‍ എന്ത് കൊണ്ട് ആ സിനിമ സാമ്പത്തികമായി വിജയം കൊയ്യുന്നില്ല . അതോ ഇപ്പോഴും പ്രേക്ഷകരുടെ നിലവാരം നായകന്‍റെ സിക്സ് പാക്കിലും നായികയുടെ കുളിയിലും തങ്ങി നില്‍ക്കുകയാണോ ? യവ്വന തിളപ്പിന്റെ മണ്ടത്തരമായ ഫാന്‍സ്‌ അസോസിയഷന്‍ ആണോയിനിയിതിനു പിന്നില്‍ ?എന്ത് തന്നെയായികൊട്ടെ ആ സിനിമ എന്നില്‍ ചെലുത്തിയ സ്വാധീനമാണ് ഇത്രേം എഴുതാന്നെന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. നല്ല സിനിമയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതില്‍ എനിക്ക് തെല്ലും മടിയില്ലത്തതിനാല്‍ ഞാന്‍ ഈ സിനിമ കണ്ട് അതിനു പിന്നില്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചവരെ അനുമോധിക്കുവാന്‍ നിങ്ങളെ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു . ഒരു സിനിമ അതിലെ നായകന്റെയല്ല മറിച്ച് അതിന്റെ സംവിധായകന്റെയാണ്. മധുപാല്‍ സര്‍ ഈ എളിയ പ്രേക്ഷകന്‍റെ എണീറ്റ് നിന്നുള്ള കയ്യടി.....!!
ഇതാ സ്വീകരിച്ചാലും ... !!

Wednesday, November 21, 2012

മൈ ലവ് !

പ്രണയമെന്ന വര്‍ണകടലാസില്‍ പൊതിഞ്ഞ പേരിടാത്ത ആ വരയിട്ട നോട്ട് ബുക്കില്‍ ഞാനോരുവരി പോലും എഴുതിയിരുന്നില്ല ഒന്ന് തുറന്നു നോക്കിയത് പോലുമില്ല. വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ് ഇതേ ദിവസം ഞാനവളെ കാണുമ്പോള്‍ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചുമില്ല അതില്‍ പ്രണയാക്ഷരങ്ങളാല്‍ അവളുടെ മുഖം പതിയുമെന്ന് , പേരിടാത്ത ബുക്കിന് അവളുടെ പേരാകുമെന്ന് ..

എന്നോ ഒരിക്കല്‍  ഞാനതിന്‍റെ താളുകള്‍ പതിയെ പതിയെ മറിച്ച് നോക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഞാന്‍ കണ്ടു അവളുടെ സാമീപ്യം ഞാനറിയാതെ എപ്പോഴോ പ്രണയമായ്‌ മാറി അതില്‍ അക്ഷരങ്ങള്‍ കൊറികൊണ്ടേ ഇരുന്നിരുന്നു. വാക്കുകള്‍ക്ക് ജീവനും. പണ്ടെങ്ങോ പിന്നിയിട്ട തലമുടിയില്‍ ചൂടിക്കാന്‍ മറന്ന മയില്‍ പീലിപെറ്റോരുമിച്ച്  മയിലായ്‌ മാറി പീലിയും  നിവര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു..

സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ പലതും ഞാന്‍ മുന്നേ കണ്ടിരുന്നു. പക്ഷെ അതില്‍ നിറങ്ങള്‍ ചേര്‍ക്കാന്‍ ഇവളെന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. ചിരിക്കാന്‍ മാത്രം ശീലിച്ചിരുന്ന എന്നെ കരയാനും. ആ ചായകൂട്ടുകള്‍ കൊണ്ട് ഞാന്‍ വരച്ചുണ്ടാക്കിയ പാതയിലൂടെ കൈ കോര്‍ത്ത്‌ ഞങ്ങള്‍ ഒരുപാട് ദൂരം നിശബ്ദമായി ഇന്നും നടക്കുന്നു ..

എന്നെങ്കിലുമൊരിക്കല്‍ നിന്നക്കെന്നില്‍നിന്നടര്‍ന്നുവേറിടണമെങ്കില്‍ പ്രിയേ ..  ഇതാ നിന്‍റെ പേര് പതിഞ്ഞ എന്‍റെ പ്രണയപുസ്തകത്തില്‍ നിന്നൊരു താള്‍ , ഇന്നേ കുഴിക്കുന്നു ഞാനൊരു കല്ലറ. നീ പോകുമ്പോള്‍ കത്തിയെരിഞ്ഞുവീഴുന്ന പുസ്തകചാരം അതിലിട്ട് മൂടികൊള്‍ക. കുഴിച്ചിടുക ആ താള്‍ തലയ്ക്കലും .. എനിക്കുറപ്പുണ്ട്  ഒരിക്കല്‍ അത് വളര്‍ന്ന് മരമായി വളരും , തണല്‍ തരും...  നീറിപ്പുകഞ്ഞ് ചാരമായ മോഹങ്ങള്‍ക്ക് ആ തണലില്‍ ഇത്തിരി ഇളവേല്‍ക്കാമല്ലോ. !!

Monday, July 23, 2012

പടിയിറക്കം

" പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കാറില്ല ..
കണ്ണ് നീര് കാഴ്ചയെ മറചിട്ടല്ല ..
കുറ്റബോധം മനസ്സിനെ ചഞ്ചലപെടുത്തും എന്ന് കരുതിയിട്ടുമല്ല.
പുഞ്ചിരിക്കേണ്ട മുഖത്ത് വിഷാദനിഴലുകള്‍ എടുത്തു കാണും എന്നതിനാലുമല്ല ..
പിന്തിരിഞ്ഞ് നോക്കാന്‍ ഭയവുമില്ല ..
പിന്നെയോ ?
പടി തെറ്റിയാല്‍ ആനയും ...!!!"

Tuesday, February 21, 2012

തീ

" മിടിക്കുന്ന ഹൃദയം പണയം വെച്ച് പ്രണയമെടുത്തു.
കടം കൊണ്ട പ്രണയം പിന്നെയെന്നിലൊരു  തീയായ് മാറി.
ചിന്തയില്‍ , നിദ്രയില്‍ , ശ്വാസത്തില്‍ , സിരകളില്‍
ആര്‍ക്കും കെടുത്താന്‍ കഴിയാത്തവിധം അതാളിപടര്‍ന്നിരിക്കുന്നു .
ഒരിക്കലാ തീ  ജ്വാല വെടിയും, ഇരുട്ടിനെ കൂട്ട് പിടിക്കും  -
ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാതെ തന്നെ കെട്ടടങ്ങും
അന്ന് പണയം വെച്ച ഹൃദയം ഞാനറിയാതെ മിടിപ്പോഴിയും. "



Wednesday, February 15, 2012

ലക്‌ഷ്യം

ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഇരുട്ടില്‍ നടക്കുകയായിരുന്നു .
തെല്ലും ഭയമില്ല കാരണം, ഞെരംബിലെ ചോരയുടെ ചുവപ്പിന് 
മരണത്തിന്‍റെ കറുപ്പിനെ  ജയിക്കാന്‍ പോന്ന വീറുണ്ട്.
മുറുകെ പിടിച്ച തത്വശാസ്ത്രം ഓരോ ശ്വാസത്തിലും
സമത്വം കയ് വരിച്ചിരിക്കുന്നു .
ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാലോ ..?
വേണ്ട .. മുന്നേറുമ്പോള്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കരുത് എന്ന് ആരോ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു .
ആരാണ് ലക്‌ഷ്യം തിരഞ്ഞെടുത്തു തന്നത് ..അബോധമനസാണോ..?
തീരുമാനിച്ചുറച്ച കാല്‍ വെപ്പുകള്‍ ബോധ മനസ്സിലേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടി .
കാതുകളില്‍ കാലൊച്ചകള്‍ ഉയര്‍ന്നുകേള്‍ക്കുന്നുവോ .കാത് വട്ടം പിടിച്ചു .
അതെ കാലൊച്ഛയല്ല കാലൊച്ഛകള്‍.. ഒന്നല്ല പത്തല്ല പതിനായിരമല്ല ..!!
ഒരേ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് കുറെ അധികം ആള്‍ക്കാര്‍. അപ്പോള്‍ തനിച്ചല്ല.
നടത്തം ആവേശമായി മാറി.. വേഗമേറി ..
കിതപ്പ് ദുര്‍ബലപെടുത്താത്ത ശരീരം ലക്ഷ്യത്തെ എന്നിലെക്കടുപ്പിക്കുന്നു.



Sunday, February 12, 2012

മരുപ്പക്ഷി

രാവിലെ എണീറ്റ് പതിവ് പോലെ കണ്ണാടിയില്‍ ഒന്ന് നോക്കി  ഞാന്‍ തന്നെ ആണോ എന്നൊന്ന് അറിയണമല്ലോ .. പെട്ടെന്ന് ദെ പോണു തലയ്ക്കു മുകളിലൂടെ എന്തോ ..  മരുഭൂമിയിലും വവ്വാലോ..? സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോ ഒരു കുഞ്ഞി കിളി ...  ഇനി ഇത് വാലന്‍റൈന്‍ ഗിഫ്ടോ മറ്റോ ആണോ .. കിളിയെ തരാം മാത്രം പ്രേമം കലിപ്പായവള്‍  ആരാടീ എന്നോര്തോണ്ട് ഉടുമുണ്ട് തപ്പി .. !! ജനല്‍ പകുതി തുറന്നു കിടക്കുന്നു ..  എന്തായാലും വന്നതല്ലേ ഒന്ന് പരിചയപെട്ടു കളയാം എന്ന് വിചാരിച്ചു റൂമും ജനലും അടച്ചങ്ങിട്ടു.   ഇന്നലെ കഴിക്കാന്‍ വാങ്ങിയ കുബ്ബൂസിന്റെ ബാക്കി വൈസ്റ്റില്‍ നിന്നു ചികഞ്ഞെടുത്തു. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പരന്നു നടക്കുന്ന ആ അബലയെ പിടിക്കാന്‍ നോക്കി.  എന്‍റെ ബലം മൊത്തം ലവള്‍ വലിച്ചൂരി.  എന്ന പോട്ടെ വേണേ തിന്ന് എന്നും പറഞ്ഞു ഞാന്‍ അലമാരയുടെ മുകളില്‍ കുബ്ബൂസ് കണ്ഷങ്ങള്‍ വിതറി. അതിനിടെ കണ്ണാടിയില്‍ ഒട്ടിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന അഞ്ചെട്ടു 3D പുലിപടം (റിച്ച് ആയികൊട്ടെ എന്ന് കരുതി നോക്കുമ്പോ ഒരു പുലി ലുക്ക്‌ ഒക്കെ വേണ്ടേ ) കണ്ട്  പേടിച്ചു പറന്നു കണ്ണാടിക്കുള്ളിലൂടെ തന്നെ പോകാന്‍ നടത്തിയ ശ്രേമം പറയജപെട്ടു .. അത് കണ്ട് എന്നിലെ പുലി അറിയാതെ ചിരിച്ച് ..( ഭുഅഹ്ഹഹഹ ). മുട്ടി ബിവറെജിലേക്ക് പോയ ആള്‍  ബിവറെജിന്‍റെ സ്ഥാനത് ഹോട്ടല്‍ കണ്ട അവസ്ഥയായി കിളിക്ക് .. വിറച്ച്  വിറച്ച്  ചിറകിട്ടടിച്ച്  അങ്ങോട്ടും  ഇങ്ങോട്ടും പറന്ന് കളിക്കുന്നു .. ഒരുതരത്തില്‍ പറത്തി ഞാന്‍ കുബ്ബൂസ് ഇരിക്കുന്ന അലമാരയുടെ മുകളില്‍  എത്തിച്ചു .. കുറച്ച നേരം അനങ്ങാതെ നിന്നപ്പോ ആള്‍ ഡീസന്റ് ആയി . ഒതുങ്ങി വാലൊക്കെ ആട്ടി രെസികത്തിയായി  ഇരിക്കുന്നു .. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ മെല്ലെ കുബ്ബൂസിന്റെ അടുതെത്തി രണ്ട് കൊത്ത് കൊത്തി ... അപ്പൊ ഗിഫ്റ്റ് അല്ല . വിശന്നിട്ടു വന്നതരിക്കും ..ആ തിന്നട്ട്  എന്നും കരുതി മുണ്ടും മടക്കി കുത്തി കുളിക്കാന്‍ കേറി .പല്ല് തേച്ചു ഷവറിന്റെ അടിയില്‍ നിന്നു . ചൂടും തണുപ്പും പപ്പാതി തിരിച്ചു ചെയ്തു വെള്ളത്തിന്റെ ചൂട് അട്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു .. 

വെള്ളം മേത് വീണപ്പോ ഒരു കുളിര് .പണ്ടേ ഉള്ളതാ :) .. ചിന്ത പക്ഷിയില്‍ തങ്ങി നില്‍ക്കുന്നു ..  എന്ന പിന്നങ്ങ്  വളര്‍ത്തിയാലോ .. ഇരിക്കട്ടെ മരുഫൂമിയില്‍ ഒരു പക്ഷി കൂട്ട് ..ഇനി  രാജവേങ്ങാന്‍ അറിഞ്ഞ  കൂമ്ബെടുത്തു തോരന്‍ വെക്കുവോ ..പണ്ടേ പുള്ളി കൂമ്ബ് തോര പ്രിയന്‍ ആണത്രേ.. ഏയ്‌ ഇല്ല ഒരു പക്ഷിയെ വളര്‍ത്തി എന്ന് വെച്ച് എന്തോ ഉണ്ടവാനാ..

" അല്ലളിയ കൂടല്ലേലും റൂമില്‍ കിളിയ അടച്ചിരുന്നത്  ശെരിയാണോ ..?   പാരതന്ത്ര്യം മാനികള്‍ക്ക് ... !!
സ്വാതന്ത്രം എല്ലാവര്‍ക്കും അവകാശപെട്ടതല്ലേ .. ഫുഡ്‌ കൊടുത്തതൊക്കെ ശെരി  തന്നെ .."  എന്നിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ സട കുടഞ്ഞെണീറ്റു ഒപ്പം എന്നിലെ കുട്ടിത്ത്വവും ..
ചെറുപ്പത്തില്‍ പക്ഷിയെ വളര്‍ത്താന്‍ കൊതിച്ചു നടന്ന കാലം .. പക്ഷികൂട് തേടി നടക്കും .. കണ്ടു കിട്ടിയ എന്നും രാവിലെ പോയി കുഞ്ഞുണ്ടോ എന്ന് കയ്യിട്ടു നോക്കും ..
പറക്കുന്ന പക്ഷിയെ കല്ലെറിഞ്ഞു വീഴ്ത്താന്‍ എത്ര വട്ടം നോക്കിയിരിക്കുന്നു .. കിണറില്‍ നിന്നു പൊന്മാനെ കിട്ടിയപ്പോ വകയിലൊരു അനിയന് വേണമത്രേ .. എന്നെക്കാള്‍  ചെറുതായത് കൊണ്ട് ലവന്‍ കരഞ്ഞപ്പോ എല്ലാരും വീണു ..അവന്‍ അതിനേം കൊണ്ട് പോയി  എന്തോ ചെയ്തോ എന്തോ .!!. ജോഷി പണ്ടേ പണി തുടങ്ങിയതാണല്ലോ .. വീണ്ടും ചതിച്ചു  ..
അത് ഒരു കനലായി കിടന്നു . എങ്ങനേം ഒരു പക്ഷിയെ പിടിച്ചിട്ടു തന്നെ കാര്യം .. കുറെ നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പിന് ശേഷം ശേഷം ഒരു കിളിയ കിട്ടി ..മാന്‍ ഓഫ് ദി മാച്ച് കിട്ടിയ സച്ചിന്‍ റെണ്ടുല്‍ക്കാരെ പോലെ അതിനേം പൊക്കി പിടിച്ചു ഓടി വീട്ടില്‍ എത്തി ..

മുറ്റത്ത് അച്ഛന്‍ നില്‍ക്കുന്നു .. " എന്തുവാട ഇത് ..?"
പക്ഷിയാ വളര്‍ത്താന്‍ .. സന്തോഷം കൊണ്ട്  എന്‍റെ മനസ്സ് ഹാര്‍മോണിയം വായിക്കുകയായിരുന്നു ..
മരംകൊത്തിയെ ആണോട വളര്‍ത്താന്‍ കൊണ്ടോന്നെക്കുന്നെ എന്നും പറഞ്ഞു എന്‍റെ കയ്യില്‍ നിന്നു വണ്ടി പറത്തി വിട്ടു ആ മാന്യ അച്ഛന്‍ ...!!
അന്ന് കരഞ്ഞ കരച്ചില്‍ ഈശോയെ ... ചപ്പാത്തി പരത്തി കൊണ്ടിരുന്ന അമ്മ പലകയും ആയി എന്താ എന്താ എന്നും ചോദിച്ചു ഓടി വന്നു ... അത് കണ്ടാവണം  പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുള്ളി എന്‍റെ അടുത്ത് വന്നു ചോദിച്ചു ..
"മോനെ കൂട്ടിലാക്കി ആര്‍ക്കേലും വളര്‍ത്താന്‍ കൊടുത്ത മോന്‍ എന്ത് ചെയ്യും .?? 
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു  " കരയും ..
അപ്പൊ അത് പോലെ തന്നെയാ ഇതും ..പക്ഷിക്കും വിഷമം ആകില്ലേ..   മരംകൊത്തി ആയതു കൊണ്ടല്ലഞാന്‍ പറത്തിയെ ..അത്രയ്ക്ക് നിര്‍ബന്ധം ആണേല്‍ വളര്‍ത്താന്‍ ഞാന്‍ പട്ടിയെ വാങ്ങിത്തരാം .. പുള്ളി  കവിളില്‍ പിച്ചിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ..
അതെന്ന പട്ടിക്കും വിഷമം ആകില്ലേ എന്ന് ചോദിക്കണം എന്നുന്ടരുന്നു .. എന്തോ ചോദിച്ചില്ല .. :)
നടക്കാത്ത പക്ഷി വളര്‍ത്തല്‍ മനസ്സില്‍ മായാതെ കിടക്കുന്നതായി ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു . ഓര്‍മയില്‍ ഒരമ വന്നു കുമിഞ്ഞു കൂടുംബോലും എന്നിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ഉം കുട്ടിത്തവും തമ്മില്‍ ജയിക്കാന്‍ പരസ്പരം മത്സരിക്കുകയായിരുന്നു .

 
കുളിക്കാന്‍ കേറികഴിഞ്ഞ പിന്നെ സോപ്പ് തെക്കല്‍ യാന്ത്രികം അരിക്കും എന്ന് മഹാകവി എല്‍ കെ എസ് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു .. സോപ്പ് തെക്കല്‍ മാത്രമല്ല തോര്‍ത്തലും യാത്രികം ആരുന്നു ..
റൂമില്‍ തിരിചെത്തിയപ്പോ ലോ ലവള്‍ ചെയറില്‍ കേറി ഇരിക്കുന്നു .. ആരാട ചോദിക്കാതെ കേറിവരുന്നെ എന്നാ ഭാവവും  നോട്ടവും ..
ശ്രെധ തിരിക്കാതെ അടിവെച്ചടിവെച്ച് നടന്നു .. ചുമ്മാ ജനാലക്കലേക്ക് നോക്കിയപ്പോ ദെ വേറൊരെണ്ണം ..അവന്‍ റൂമിലേക്ക്‌ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടുന്നു ... ഓഹോ അപ്പൊ ഇവനാണ് നിന്‍റെ മറ്റവന്‍ ... ഞാന്‍ അവന്റെ പ്രിയതമയെ പീഡിപ്പിക്കാന്‍ പോവുകയാണ്  എന്നവന്‍ കരുതി എന്ന് തോന്നുന്നു .. എന്തൊക്കെയോ പച്ചത്തെറി കിളി ഭാഷയില്‍ പറയുന്നുണ്ട് ഒപ്പം ചിറകിട്ട്  ഒരേ അടി ..!!
രാവിലെ സവാരിക്കിരങ്ങിയതാണ് രണ്ടും ..അറിയാതെ ഉള്ളില്‍ പെട്ട് പോയി പാവം ..
മെല്ലെ എന്നിലെ കുട്ടി  അയഞ്ഞു പിന്നെ അടിയറവു പറഞ്ഞു .. അവര് പോയി ആര്‍മധിക്കട്ടെ  പാവങ്ങള്‍ .. ഞാന്‍ ജനല്‍ തുറന്നു ..!!എന്നിലെ കുട്ടികാലം വീണ്ടും ഒര്മിപ്പിച്ച്  ആ കുഞ്ഞു പക്ഷി പറന്നകന്നു .. മനസ്സില്‍ ലോട്ടറി അടിച്ച സന്തോഷം .. എന്തോ ഒരു വലിയകാര്യം ചെയ്തപോലെ ..!!!